HBO Czarnobyl: Los ludzi, którzy odegrali kluczowe role w katastrofie jądrowej

Seria HBO ponownie wzbudziła zainteresowanie najbardziej katastrofalną awarią elektrowni jądrowej w historii ludzkości. Oto spojrzenie na osoby odpowiedzialne za wypadek i osoby, które odegrały rolę w radzeniu sobie z kryzysem

aktualizacja joran van der ditch

26 kwietnia minął 33. rocznica katastrofy w Czarnobylu, która pozostaje najbardziej katastrofalną awarią elektrowni jądrowej w historii ludzkości.

Wybuch w reaktorze jądrowym nr. 4 w Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej we wczesnych godzinach 26 kwietnia 1986 r. Zobaczył duże ilości niebezpiecznych izotopów promieniotwórczych rozproszonych w atmosferze, a następnie opad radioaktywny setki razy większy niż połączony efekt dwóch bomb atomowych zrzuconych w Hiroszimie i Nagasaki przez Stany Zjednoczone podczas II wojny światowej.

Pozostałości reaktora nr. 4 zostały później zamknięte w sarkofagu, aby zmniejszyć rozprzestrzenianie się pozostałego radioaktywnego pyłu i gruzu oraz ograniczyć skażenie radioaktywne, chociaż rozmiar katastrofy zmusił również urzędników do ogłoszenia 30-kilometrowej strefy zamkniętej, która pozostanie niezdatna do zamieszkania przez następne 20000 lat.

Kwestią kontrowersyjną i sporną pozostaje łączna liczba ofiar wypadków. Podczas gdy oficjalne dane sugerują, że w wyniku katastrofy zginęło mniej niż 100 osób, inne szacunki mówią o 60 000, a kolejne 165 000 pozostało kalekami, a większość zgonów to 800 000 osób, które pracowały przy czyszczeniu elektrowni w natychmiastowe następstwa.

HBO „Czarnobyl”, pięcioczęściowy miniserial o katastrofie jądrowej, który „dramatyzuje prawdziwą historię jednej z najgorszych katastrof spowodowanych przez człowieka w historii”, przyniósł entuzjastyczne recenzje jak dotąd, a ostatni odcinek zostanie wyemitowany 3 czerwca.

W dramacie podkreślono złe zarządzanie i złośliwość, które ukryły skalę wypadku i które zagroziły milionom istnień ludzkich, a także historię i zmagania bohaterów, którzy narażają swoje życie na ryzyko, często śmiertelne koszt, aby ograniczyć szkody. A więc co stało się z tymi, którzy na dobre lub na złe odegrali krytyczną rolę w katastrofie, która stała się jednym z najbardziej przełomowych momentów XX wieku?

Anatolij Diatłow

Paul Ritter (po lewej) gra Anatolija Diatłowa w `` Czarnobylu '' (Źródło: IMDb )

Diatłow był zastępcą głównego inżyniera elektrowni jądrowej w Czarnobylu i kierownikiem próby katastroficznej, której kulminacją była eksplozja w reaktorze nr. 4. Uważa się, że przed katastrofą Diatłow groził pracownikom zwolnieniem, jeśli nie przystąpią do testu, chociaż jego wady były oczywiste.

Odmówił również zaakceptowania, że ​​rdzeń reaktora eksplodował, wskazując na pomiary żałośnie przestarzałych dozymetrów, które wykazały, że promieniowanie było skromne 3,6 promienia rentgenowskiego jako dowód na jego twierdzenie.

Jednak jego bliskość do reaktora oznaczała, że ​​został wystawiony na dawkę około 445 rentgenów, która powoduje śmierć u 50 procent osób dotkniętych chorobą już po 30 dniach. Cudem przeżył, chociaż był sądzony za nieprzestrzeganie przepisów bezpieczeństwa i skazany na 8 do 10 lat więzienia. Otrzymał amnestię po odbyciu kary pięciu lat, ale w 1995 roku zmarł na niewydolność serca.

Boris Shcherbina

Stellan Skarsgård zagrał rolę Borisa Shcherbiny w dramacie HBO (źródło: IMDb )

Shcherbina był wiceprzewodniczącym Rady Ministrów w latach 1984-1989 i odpowiadał za zarządzanie kryzysowe po katastrofie. Jak przedstawiono w „Czarnobylu”, współpracował z wieloma ekspertami w tej dziedzinie, aby opracować rozwiązania ograniczające szkody w następstwie, często zmuszając do pokonywania licznych przeszkód biurokratycznych w tym procesie.

Jednak Shcherbina była również odpowiedzialna za opóźnienie ewakuacji mieszkańców Prypeci po namowach naukowców i innych osób, wystawiając ich do 36 godzin na niebezpieczne promieniowanie. Ale spędziwszy sporo czasu w strefie zero, nadzorując sam operacje, prawdopodobnie został również narażony na śmiertelne ilości promieniowania i zmarł w 1990 roku w Moskwie w wieku 70 lat.

Andrei Glukhov

Głuchowa (z przodu i na środku) grał Alex Ferns (źródło: IMDb )

Andrei Glukhov został przedstawiony w Czarnobylu jako szef ekipy górniczej odpowiedzialny za zespół wykopujący tunel pod reaktorem, aby zapobiec stopieniu reaktora do wód gruntowych, podczas gdy w rzeczywistości był specjalistą ds. Bezpieczeństwa jądrowego, który pracował w elektrowni. Po eksplozji Głuchow i jego rodzina udali się z Prypeci do Kijowa, ale szybko zdecydował, że jego wiedza jest potrzebna w elektrowni i złapał stopa z powrotem do Czarnobyla.

Nie zobaczy swojej żony i dzieci przez kolejny miesiąc, mieszkając w obozie harcerskim na niezanieczyszczonym obszarze, a następnie na przebudowanych statkach wycieczkowych na rzece Dniepr 40 mil od Czarnobyla, pomagając złagodzić szkody. Następne trzy lata spędził pracując w zakładzie, pomagając utrzymać pod kontrolą pozostałe trzy reaktory, a od 2016 r. Wciąż żył w wieku 57 lat.

Alexei Ananenko, Valeri Bezpalov i Boris Baranov

Uważa się, że Anankeno (po lewej) nadal żyje, podczas gdy Bezpałow jeszcze żył od 2015 r. (Źródło: Reddit )

Inżynierowie Aleksiej Ananenko i Walerij Bezpałow oraz ich kierownik zmiany Borys Baranow zgłosili się na ochotnika do podjęcia misji, która wymagałaby od nich brodzenia przez radioaktywną wodę po kolana i otwierania zaworów na dwóch piętrach basenów barbotażowych znajdujących się pod reaktorem nr. 4. Dlaczego? Aby zapobiec kolejnej możliwej eksplozji, która zniszczyłaby połowę populacji Europy i sprawiła, że ​​kontynent nie nadawałby się do zamieszkania przez następne 500 000 lat.

Powszechnie uważana za misję samobójczą - wiele popularnych dramaturgii twierdzi, że wszyscy trzej cierpieli na ostrą chorobę popromienną i zmarli wkrótce potem - wszyscy trzej mężczyźni przeżyli do XXI wieku. Uważa się, że Ananenko wciąż żyje i pracuje w przemyśle nuklearnym, a Bezpałow żył co najmniej do 2015 roku. Baranow jako jedyny zmarł do tej pory, zmarł na niewydolność serca w 2005 roku w wieku 65 lat.

Valery Legasov

Legasov zabił się dzień po drugiej rocznicy katastrofy (źródło: IMDb )

Legasov, wybitny chemik nieorganiczny i pierwszy zastępca dyrektora Instytutu Energii Atomowej im. Kurczatowa, został zatrudniony jako szef komisji badającej katastrofę w Czarnobylu. Ostatecznie odpowiadał za decyzje podjęte w celu uniknięcia ponownego incydentu i poinformował rząd radziecki o sytuacji w rejonie katastrofy.

Był również szczery, rozmawiając z innymi naukowcami i naciskami na zagrożenie bezpieczeństwa zniszczonej elektrowni i naciskał na natychmiastową ewakuację Prypeci, a jego końcowy raport z katastrofy obnażył zakres i konsekwencje tragedii.

Jednak 26 kwietnia 1986 roku, dzień po drugiej rocznicy wybuchu, Legasow popełnił samobójstwo, powiesiwszy się w swoim biurze. Jego śmierć przypisuje się cenzurze rządu za mówienie o wadach programu nuklearnego kraju i rozczarowaniu władzami, które odmówiły konfrontacji z tymi wadami.

Jeśli masz dla nas jakąś interesującą historię, skontaktuj się z nami pod numerem (323) 421-7514.